Vandaag, 5 mei, een moment om dankbaar te zijn en stil te staan bij mijn vrijheid. Waaronder de vrijheid om mijn eigen keuzes te maken, om te reizen en te werken. Mijn werk voelt als vrijheid; wat is het een voorrecht om iedere ochtend op te dansen met die mooie jonge kinderen! Door middel van mijn danslessen wil ik de kinderen iets meegeven. Mijn doel is namelijk om hun verbeeldingskracht, creativiteit en lichaamsbewustzijn te vergroten en hun taalontwikkeling te stimuleren door middel van beweging.
Vrijheid in beweging, wat betekent dat? Heb je de keuzes gemaakt die je wilde, om te gaan waar je wilt? Gebruik je de fantasie en verbeelding die je als kind had, de verbeelding waarin alles mogelijk is? Soms worden we beperkt in onze vrijheid en als kind horen we al ‘hoe het hoort’.
‘kijk wat de juf doet, zo moet het.’ Nee, in mijn les hoeft een peuter de juf niet na te doen en precies zoals de rest te bewegen. Die eigen creaties, fantasie en verwondering vind ik juist prachtig. Ik neem de kinderen mee in een verhaal en laat bijvoorbeeld zien hoe de wolken zweven door de lucht. Wanneer ik dan naar de groep kijk en een peuter zie die in zijn eigen wereld aan het bewegen is of met een heel andere beweging komt vind ik dat mooi, ik laat hem zijn eigen mogelijkheden ontdekken. En wat komen daar soms mooie dingen uit, die gebruik ik ook als voorbeeld voor de groep. Wow, wat mooi, kunnen wij ook zo vliegen? Een moment om dankbaar te zijn en mijn gedicht te delen.